Lieve Sjraar,
Of moet ik meneer Cox zeggen? Hoe dan ook, als burgemeester van onze gemeente heb ik er uit gemak voor gekozen om u aan te spreken in plaats van uw ondergeschikten.
Laten we het als mannen onder elkaar eens over sport hebben. Sport, een verbroederende factor, een uitlaatklep voor de harde werken, iets dat gevoelens van trots en blijdschap oproept als de lokale FC, handbalvereniging, hockeyclub of individuele sportman/ vrouw een succes behaalt en het goed doet in de wirwar van landelijke competities. Sport, het gebied waar onze gemeente zich al enkele jaren mee durft te profileren: “Sittard Sportstad”. Ambitieuze projecten als de Sportzone, Watersley Talentpark en de aanstaande veilige wieleromgeving zijn hier het tastbare bewijs van.
Waar sprake is van ambitie komt men echter ook teleurstellingen tegen, zowel aan de kant van de initiatiefnemer als aan de kant van de personen, organisaties en verenigingen die diep getroffen worden door opgelegde veranderingen. Voor u als gemeente zal bijvoorbeeld het besluit dat de Limburg (let op: LIMBURG) Lions, het paradepaardje van de Sportzone, het merendeel van hun wedstrijden buiten de gekoesterde campus gaat spelen. Voor de organisatie achter de wielerbaan in Geleen kwam zo het nieuws over de veilige wieleromgeving niet goed binnen. Een mooie organisatie die, zeer terecht, vaak het gevoel heeft dat ze vergeten wordt.
Dat is overigens iets waar ze bij de gemeente Sittard Geleen heel goed in zijn: het vergeten van of links laten liggen van zaken die bij het “normale” volk een plekje in het hart hebben en misschien zelfs wel aan de orde van de dag zijn. Aangezien we het over sport zouden hebben zal ik niet ingaan op het beleid rondom de verbetering (of moet ik zeggen verpaupering?) van het centrum, dat bewaren we voor een andere keer. Nee, vandaag gaat het over sport, en in het bijzonder over het clubje dat van 1968 tot 1982 als Fortuna Sittardia Combinatie en vanaf 1982 tot op heden als Fortuna Sittard een plekje op de landelijke voetbalkaart verdient heeft. Want zeg nou eerlijk, als je een Amsterdammer vraagt waar de Limburg Lions vandaan komen, het paradepaardje waarmee de gemeente trots pronkt op de homepage van de sport sectie van haar website, zal hij Limburg zeggen, en misschien zelfs Maastricht gokken. Vraag je een Amsterdammer waar Fortuna Sittard speelt is er vrij weinig twijfel over mogelijk. De club promoot de gemeente Sittard Geleen, of ze daar op de kantoren nu blij mee zijn of niet.
Mocht u de indruk beginnen te krijgen dat dit stuk een aanval is tegen de Limburg Lions, de club waar u geregeld zonder gêne op de tribune als een echte fanatiekeling zit te juichen, dan heeft u het mis. Een persoonlijke aanval jegens u is dit stuk ook niet, in tegenstelling tot de vele reacties die uw aanwezigheid in de sporthal in combinatie met het ogenschijnlijke anti-Fortuna beleid van de gemeente op social media opwekt. Dit stuk gaat over een club die het verdient om door een zelfbenoemde sportgemeente omarmd te worden, en dan heb ik het niet eens over steun op financieel gebied.
Fortuna heeft een verkeerd beleid gevoerd de afgelopen jaren, daar is geen twijfel over mogelijk, en ja er is een tijd lang sprake geweest van een bodemloze put, en ja het is de gemeente goed recht dat ze gestopt zijn met grootschalige financiële steun aan de club. Vragen om financiële steun doe ik dan ook niet.
Ter verduidelijking: ik heb lang getwijfeld over het schrijven van dit stuk, het weren van een oefenwedstrijd tussen Galatasaray en Fortuna Sittard was echter de laatste druppel.
Al jaren wordt er hard gewerkt aan het gezond maken van Fortuna Sittard. Zowel de supporters, als het bedrijfsleven, als werknemers van de club doen hun best om voor eens en altijd een einde te maken aan onzekere tijden, een missie die steeds meer de goede kant op gaat. Het spel wordt leuker, de vaste groep supporters begint er steeds meer vertrouwen in te krijgen, de sfeer wordt iedere wedstrijd beter en de support tijdens uitwedstrijden is ongekend voor een eerste divisionist. De club verbroedert, de club is een uitlaatklep, de club zorgt voor trots: Fortuna leeft! Het enige wat een positieve groei nu nog in de weg staat is de manier waarop de gemeente naar Fortuna kijkt. Een risicofactor, de supporters zouden onrust stokers zijn. De gemeente lijkt banger te zijn voor dodelijke rellen bij een wedstrijd van Fortuna dan voor een terroristische aanslag. Het verbieden van een vriendschappelijke oefenwedstrijd tegen de Turkse gigant Galatasaray lijkt hier het bewijs van: angst voor rellen tussen Turkse supporters en Fortunezen tijdens een wedstrijd die de kas van Fortuna lekker had kunnen spekken.
Nogmaals, de angst van de gemeente is begrijpelijk, maar je als club zichtbaar verbeteren zonder dat de maatregelen van de gemeente zichtbaar verslapt worden roept nou eenmaal vragen op.
Ik weet niet hoe vaak u nog te vinden bent in het stadion aangezien onze vrienden bij FoxSports geen close ups van de hoofdtribune maken en ik niet met een verrekijker op de Ricksen Side zit, maar ik zou u haast willen uitnodigen om weer eens een gezellig avondje voetbal te komen kijken. Of u op de hoofdtribune gaat zitten of gezellig op Ricksen is aan u, al begrijp ik het ook als u naar aanleiding van de leuzen op social media liever ergens diep en hoog weggestopt in een skybox gaat zitten.
Fortuna is bezig met een nieuw begin. Een begin waar spelers, staf, supporters, sponsoren en onze Turkse redder Isitan Gün achter staan. Nu de gemeente nog.
Laten we er voor het gemak maar van uit gaan dat de clinch tussen de gemeente en de belangen van de club snel voorbij zijn, en hopen dat u over een paar weken met dezelfde emotie juicht om een doelpunt als “onze” meneer Gün.
een Fortuna fan.
Bovenstaande column betreft een ingezonden brief door een supporter van Fortuna Sittard en is dan ook geen column die afkomstig is van (het bestuur van) Fortuna SC.
