De jaren: 80. Promotie, Bekerfinale en Europees voetbal!

4. Promotie naar de eredivisie (1982)
De doorbraak van Fortuna Sittard kwam met het duo Castemiller/Korver. De eerste werd manager en Frenske ging het veld op. Met een fris elftal werd de 3e periode gewonnen en werd de club in de competitie 2e. Dit resultaat was voldoende. Op 16 mei 1982 konden de Fortuna-fans daardoor eindelijk de promotie naar de eredivisie vieren. Op die dag versloegen de “groen-gelen” SC Heracles met 3-1. Een onvergetelijk feest volgde. De stad Sittard liep uit om haar helden van de eigen regio te eren. Dit ging nog met de prachtige ” bus”, waar later ook Henk Duut als ” koning van Sittard” mee over de markt reed.

Trainer Frans Korver presteerde het daaropvolgende seizoen eveneens uitstekend. De nieuwkomer eindigde op een achtste plaats in de hoogste divisie (33 punten uit 34 wedstrijden) en om de twee weken kwamen er gemiddeld meer dan 10.000 toeschouwers naar stadion “De Baandert”, met als uitschieter het duel tegen Ajax (1-3) met 22.000 fans op de tribunes.

 Fortuna Sittard promoveert na de overwinning op Heracles naar de eredivisie!

5. Bekerfinale tegen Feyenoord (1984)  
Het seizoen 1984-1985 leek helemaal niet zo’n superseizoen te gaan worden. In de competitie ging het tamelijk stroef, hoewel Fortuna Sittard wel met 1-2 uit bij *oda wist te winnen. Neen, het succes zou dit seizoen in de bekercompetitie gaan plaats vinden. Na overwinningen tegen Az en een historische thuisoverwinning tegen Fc Groningen -met het doelpunt van het jaar van middenvelder Arthur Hooyer- speelde Fortuna Sittard waarempel in en tegen Feyenoord de Bekerfinale. Op 5 februari gingen de Fortunafans naar “de kuip” om hun clubje aan te moedigen.

Het was een meer dan spannende finale waarin feyenoord een licht overwicht had, maar waar de geel-groenen ook meerdere malen brutaal op zoek waren naar de eindoverwinning. Uiteindelijk was het invaller Peter Houtman die pas laat in de 2e helft een derde bekeroverwinning voor Fortuna wist tegen te houden. Fortuna verloor aldus nipt van een team met Ruud Gullit en Johan Cruijf in de gelederen. Dat maakte het verlies iets meer draaglijk. Uiteindelijk was de bekerfinale echter wel goed voor een prachtige herinnering en..een ticket voort Europacup II voetbal!

Foto’s onder: Fortuna Sittard elftal foto in 1982 en in het succesvolle jaar 1984

 

 Foto onder: Fortuna streed voor wat het waard was. Zelfs Cruijff kon geen rol van betekenis  spelen.

Foto onder: Ruud Gullit was toen ook al een supertalent. Chris Dekker en zijn mannen haalden alles uit de kast om hem te stoppen.

6. Europacup II; (1984-1985)
Een lang gekoesterde wens ging in het seizoen 1984-1985 in vervulling. De Baandert stond in het teken van Europees voetbal. Met vooral spelers uit de eigen regio, aangevuld met goede Nederlandse voetballers zoals Frans Thijssen, Arthur Hooyer en Wout Holverda trokken de geel-groenen Europa in. De loting viel niet tegen. In de eerste ronde werd als eerste FC Kopenhagen geloot. Vrij gemakkelijk wist Fortuna Sittard de duels positief af te ronden. Een 0-0 uitwedstrijd en een prachtige 3-0 thuisoverwinning spraken voor zich: de tweede ronde was een feit.

In de tweede ronde kwam het tamelijk onbekende Wisla Krakow uit de koker rollen. Thuis werd een keurige 2-0 overwinning geboekt waarna de 3e ronde definitief werd gemaakt in een mistig Polen. Hier wist Fortuna Sittard de nederlaag te beperken tot 1-2 (goal Arthur Hooyer. Door dit resultaat was Fortuna Sittard de enige Europese Nederlandse deelnemer. Ajax, Feyenoord en Psv waren allen uitgeschakeld. De NOS, de landelijke media en natuurlijk ook de regionale media doken dan ook massaal op Fortuna Sittard. Dit leidde tot hectische situaties in en rondom de Baandert. Zeker toen de tegenstander bekend werd gemaakt: Everton!

Midden jaren 80 was Everton een van de grootmachten van het Engelse voetbal. Twee keer werd het kampioenschap behaald (1985 en 1987) en de FA-Cup werd gewonnen (1984). Maar de grootste prijs werd dat jaar in de Europacup II gewonnen. Fortuna was dan eigenlijk ook al kansloos voordat er een bal was aangeraakt. Toch trok Fortuna hoopvol naar Liverpool en wist het vriend en vijand te verrassen door met een 0-0 score de rust te halen. Een staande ovatie van het thuispubliek volgde. Helaas volgde er na rust meer. Spits Andy Gray kreeg het op zijn heupen en liet zijn directe bewaker en ex-international Wim Koevermans driemaal zijn hakken zien. Een vaak was het raak en met een 3-0 nederlaag keerde Fortuna huiswaarts.

Het typeerde echter de sfeer binnen het Sittardse kamp dat men trots was op de geleverde prestaties. Binnen ‘no time’ was het thuisduel geheel uitverkocht. Nog nooit in de historie was het stadion zo nel uitverkocht en ook nog nooit in de historie zat het stadion ruim drie uur voor aanvang van de wedstrijd al helemaal vol. Vol ironie zong vak K en vak I nog de meezinger “Where is Gray, where is Gray, where is Gray?”, dit gebaseerd op het feit dat de engelse spits voor deze wedstrijd moest afzeggen. Ondanks de entourage en het vertrouwen was het resultaat weer hetzelfde. Fortuna Sittard verloor wederom terecht van een sterker Everton: 0-2. Moe maar voldaan nam het team afscheid van een droom. Een Europese droom die werkelijkheid werd. Everton versloeg later nog Bayer Munchen en in de finale Rapid Wien. Verliezen van een Europacup winnaar was zeker geen schande…